4 baby's in 48 uur!

En weer heb ik 3 enorm drukke dagen gehad die ik graag wil delen met jullie.
Donderdag 8 mei: De planning was dat Fatou, familie en ik met Awa naar Banjul zouden gaan voor een afspraak met de specialist. Helaas kwam er om half 8 een vrouw binnen met 6 cm ontsluiting. Het was de vrouw van de oom van Fatou. Fatou was er totaal niet blij mee want ze deed haar maandelijkse controles ergens anders. Hierdoor weetje weinig details voor de bevalling. Ook had ze nog nooit in al die 9 maanden een scanning gedaan. Fatou haat dit soort bevalling waarin alles een verrassing is. We besloten dat Fatou in de kliniek bleef voor de vrouw en dat ik met Awa en familie mee ging naar de specialist in Banjul. Het is een ritje van 30 min. naar Banjul en halverwege werd ik gebeld door een vpk in opleiding die daar stage loopt en we die maandag hadden ontmoet dat we weer terug konden gaan want die specialist dat twee operaties die dag dus hij had geen tijd voor ons! Ze zei dat we volgende week donderdag terugkonden komen. Het was een afspraak die al 3 weken stond.
Bij terugkomst in de kliniek was de vrouw in bevalling inmiddels 10 cm. Er waren een aantal problemen die Fatou had geobserveerd. De weeën waren sterk maar het kindje bewoog niet mee tijdens het persen, de bevalling was erg droog (door het niet bewegen van het kindje), bloeddruk was hoog, buik had een rare vorm en de vrouw had overgewicht. Dit zijn allemaal signalen dat kan duiden op een niet normale bevalling. We besloten alles op te schrijven wat er gebeurde en haar oxytocine te geven om haar te helpen. Na een uur gebeurde er nog niks en besloten we haar het spoed naar het ziekenhuis te brengen. Hier beviel ze na een uur van een jongetje via een keizersnede.
Op de terug weg van het ziekenhuis naar de kliniek wilde we nieuwe oxytocine halen, nieuwe telefoon en tv voor Fatou kopen en naar de brandweer voor nieuwe zwaailichten . We waren nog maar net op weg naar de apotheek tot we alweer een telefoontje kregen van onze collega dat er een nieuwe bevalling was binnengekomen. Dit was gelukkig een normale bevalling die ik heb begeleid met een gezonde jongen als resultaat van 2.3 KG, zie foto!

Na deze bevalling hebben we snel broodje gegeten en zijn we weer op pad gegaan voor wat we eigenlijk al eerder willen doen namelijk de zwaailichten, telefoon, tv en oxytocine. We waren best moe en hoopte dan ook snel alles te hebben. Maar zoals je misschien al wel verwacht heeft het ons 4 uur gekost om alles te kopen, alles zat tegen. De telefoon ging in een keer goed maar de apotheek was verhuisd, de zwaailichten kunnen pas maandag geregeld worden en het was nog een hele klus om een goeie tv te kopen voor en normale prijs. Ik denk dat we bijna alle winkels wel hebben gezien! We waren om 20:00 uur weer terug en konden eindelijk wat eten! Rond een uur of 23:00 uur ben ik naar bed gegaan na een gezellige avond kletsen en lachen in de kliniek met mijn beste maatje Aminta.

Helaas was mijn rust niet lang want om 1:20 uur werd ik alweer wakker gemaakt door Fatou dat we bevalling hadden! Ze was nog niet erg ver 4cm. Ze besloten elk uur af te wisselen met slapen op haar in de gaten te houden. Om 3 uur heeft Fatou het water gebroken bij haar maar de weeën bleven erg zwak. Om 5 uur had ze inmiddels 10 cm maar ze leek nog geen sterke weeën te hebben om te kunnen persen. Om 05:30 uur zijn we haar gaan helpen met oxytocine. Maar ook dit hielp niet zoals we hadden gehoopt. Om 06:00 uur heb ik haar maar weer is gecontroleerd waar het kindje zich nu bevond en hoe ze cervix was. Ik voelde iets raar om het hoofdje van de baby. Ik dacht dat het het membraam was van het vruchtwater maar dat was niet mogelijk want Fatou had om 3 uur al het water gebroken. Ik besloot toch maar om Fatou wakker te maken en na haar bijgepraat moest ze lachen en zei ze dat zal wel heel raar zijn. Op het moment dat Fatou de vrouw aan het controleren was moest ze heel hard lachen en zei ze jij bent nu officieel een verloskundige want het was inderdaad het vruchtwater membraam, haha! Na dat Fatou heb opnieuw had gebroken beviel ze om 06:15 uur van een gezonde zoon. Helaas heb ik geen foto’s kunnen maken van het kindje want ze was al vertrokken toen ik nog lag te slapen. Om half 1 werd in wakker en na een verfrissende douche kwam in de kliniek weer binnen. Er bleek weer een vrouw binnen te zijn gekomen in bevalling. Ze was nog maar 4cm en ze zou pas laat in de avond gaan bevallen. Na de middag te hebben gerust maakte Fatou en ik ons op voor weer een nieuwe bevalling. Het was een vreselijke bevalling voor zowel de moeder, het kindje als voor ons. Het duurde veel te lang en het water wat ontsnapte was donker bruin. Dit betekend dat het kindje gepoept heeft in het vruchtwater wat weer duidt op stres. Het hartje werd zwakker en zwakker en we besloten ook haar oxytocine te geven. Het kindje bewoog niet mee tijdens de het persen en Fatou en ik begonnen ons ernstige zorgen te maken. Met veel glijmiddel en hard trekken van Fatou en mij kwam het hoofdje met heel veel moeite te voorschijn. Ik zag dat de navelstreng twee x om het nekje zat en we hebben ze baby en bijna met geweld uitgetrokken om ook maar een beetje kans op overleven te geven. Het baby’tje zag er niet goed uit. Geen ademhaling en het was slap en blauw. Na 10 min van uitzuigen, beademen, slaan en bidden kwam er iets geluid uit het kindje, het was aan het vechten voor zijn leven. Pas na 30 min kwam er iets meer geluid uit het kindje en verdween beetje bij beetje de blauw kleur in een normale huidskleur. Pas na een uur ademde de baby normaal en kwam er een beetje gehuil uit. Deze baby heeft ongelofelijk veel geluk gehad! Na een uur observatie was het kindje er weer helemaal bovenop en zagen wij geen complicaties en hebben we ze lekker naar huis gestuurd voor complete rust!

Om 01:30 uur konden Fatou en ik eindelijk ook van onze eigen complete rust genieten en hoopte we dat we geen bevalling meer hadden die nacht en volgende dag!

Vrijdag hebben we weer veel nieuwe materialen en medicijnen gekregen en zaterdag hebben wij die na een lange nacht en ochtend van slaap samen uitgepakt, gesorteerd en een plekje gegeven in de kliniek!

Gisteren avond heb ik de naamceremonie gehad. Echt een geslaagd feestje met veel luxe! Helaas was het later op de avond en was het te donker voor foto’s. Ik heb in het begin een paar kunnen maken om jullie een beetje een idee te geven en natuurlijk de beloofde foto van mij in mijn jurk!